Dag 2: Alpen Juni 2016

Deel 1: The wizzard of Oz

Voor het eerst sinds lang kondigde de dag zich niet al te best aan. Druilerig weer, regen, en opklaringen waren niet direct in zicht. Zo werd door de wedstrijdleiding besloten om de geplande rit naar de top van de Croix de Fer uit te stellen. Hopelijk wordt vrijdag een betere dag zodat we deze mytische klim toch nog kunnen doen deze editie.

Maar met Den Bellys niet getreurd. Het ontbijt werd wat extra gerokken en de eerste renners begonnen aan hun rustpauze zoals ze dit gewoon zijn voor een zware rit.

Volgens de lokale weerberichten zou het ongeveer 2 uur droog blijven tussen 12 en 14u. We moesten dus allen pieken naar dat tijdstip. Doel van de rit: het skioord OZ een klim van een goede 8 kilometer met een stijgingspercentage van gemiddeld 7,7%.

Enkele mannen die te diep waren gegaan gisteren besloten om met de volgwagen mee te rijden en de renners van de nodige spijs en drank te voorzien. Tegelijk kon dan ook de filmploeg zijn ding doen. In het busje: Backero, Nico, Lou en Franky. Stany had ook duidelijk een mindere dag en nam wat rust.

DE klim werd droog aangevat en de eerste ontsnapping was een feit. De Adelaar van Puus was snel weg maar werd al even snel ingelopen door Ivan, Mark en Spie. Een kleine achtervolgende groep bestaande uit Krikke en de Jo trachten het gat te dichten maar slaagden daar schijnbaar niet in. In de voorhoede barstte een hevige strijd los tussen Ivan en Mark. Was Mark nu in een slechtere dag of deed hij maar alsof? Feit is dat hij keer op keer Ivan het idee gaf om deze keer eens de eerste te zijn. Helaas, voor de top moest Ivan weer zijn meerdere erkennen.

In de achterhoede streden Spie en Dimi vermoedelijk ook een spannende strijd. Helaas zorgden de opkomende wolken ervoor dat deze aan het zicht was onttrokken van de achtervolgende groep, waar deze schrijver zich ook in bevond. Jo en Krikke zwalpten daar vermoedelijk wat tussen, niet goed wetende of ze nu in de buurt van de top waren of nog even moesten doorgaan.

Johan moest in de bus duidelijk gebruik maken van de sterkte van anderen. Renners die over een “ass-saver” beschikten moesten meermaals ondervinden dat deze handige wateropvanger door Johan werd misbruikt om hem mee naar boven te trekken. Bevonden zich in de bus: Jochen, Bruno, Johan, Geert, Igor en Lex. Een eindje daarachter, nog onder de boomgrens moest Patje ergens terug te vinden zijn.

Naarmate de klim vorderde veranderde het weer. Eerst wat gedruppel, dan wat hevigere regen. Het zorgde ervoor dat er toch moest worden gelost in de bus. Eerst Igor dan Lex. In het zicht van de eindmeet werd er nog een sprintje getrokken. Hierin moest iedereen zijn meerdere erkennen in Geert die daarmee bewees inderdaad over de goede benen te beschikken dit jaar. Gisteren besloot hij deze echter niet te gebruiken door zijn trainerscapaciteiten in te zetten om Franky Flister heelhuids boven te krijgen.

Op de top werd er geschuild in het busje tot ook Patje in zijn bekende hijgende en puffende steil een 15 minuten na de anderen ook de eindmeet bereikte. Tijd om af te dalen dus …

Een eerste groep spoedde zich naar beneden in een hevige regenbui. Op aanraden van Geert Hagedoorn, die een opklaring had gespot, wachtte de rest nog even om af te dalen.

Helaas, de zon kwam er niet door, dus voorzichtigheid was geboden tijdens de natte afdaling. De Adelaar stijgt duidelijk beter met de termiek, maar afdalen gaat heel wat moeilijker. Hij werd dan ook snel bijgebeend door de anderen die heel wat later aan de afdaling waren begonnen.

Tijdens deze afdaling werd nog een eenzame fietser opgemerkt die langzaam maar zeker ook zijn weg naar de top was begonnen. Fredje had waarschijnlijk gewacht op de gepaste regenbui en het extra zuurstof in de lucht om toch ook zijn toertje te doen die dag. Hoe sterk is de eenzame fietser die onvertogen tegen het uur en tegenwind, zichzelf een weg baant…

Helaas bleef het bij deze korte en natte rit op deze tweede dag. Het bleef regenen en iedereen vulde de rest van de dag in zoals hij wou. Voetbal in La Douce Montagne, een kaartje leggen in de chalet of platte rust en dromende van een zonnige vrijdag…

Stilaan werden ook de voorbereidingen getroffen voor de nieuwe traditie tijdens ons fietsavontuur: Etentje en verkleedparty op donderdagavond.

Een verslag van deze avond volgt later in deel 2 en in een videoverslag.

Deel 2:

“Nog niet goedgekeurd door de eindredactie ..”